Gölge Gezgin: Cyprus Hiking 09 : Lefkoşa - Dikmen

CYPRUS HIKING 09 : LEFKOŞA - DİKMEN - GİRNE
.
GEZİ PLANI: Lefkoşa' ya Girne - Lefkoşa minibüsleriyle gidilerek Lefkoşa Girne Kapısında yürüyüşe başlanacak. Girne Caddesinden Atatürk Meydanı üzerinden Büyük Han' a gelinerek buradan Selimiye Camisi, Bandabulya gezildikten sonra, Arasta Sokaktan, çarşı içinden Lokmacı Sınır Kapısına gelinecek. Lokmacı Sınır Kapısından Osmanpaşa Caddesi üzerinden Mehmet Akif Caddesine ( Dereboyu ) çıkılarak kahvaltı yapılacak.
Dereboyu Caddesinde Barbarlık Müzesi gezilecek, buradan Dr. Burhan Nalbantoğlu Caddesine çıkılarak Barış ve Demokrasi Parkı gezilerek Gönyeli çemberine gelinecek.
Gönyeli çemberinden Gazimağusa' ya doğru Dr. Fazıl Küçük Bulvarı üzerinden Atatürk Kültür Parkı Fuarına gelinecek, burasan Dikmen yoluna girilerek mezarlık ve Yakın Doğu Üniversitesi üzerinden Dikmen' e gelinecek.
Dikmen' den Boğazköy yoluna çıkılacak, öğle yemeği molası Bogazköy sırtlarında yenecek. Boğaz Şehitliği gezildikten sonra Lefkoşa - Girne anayoluna çıkılarak Boğaz Piknik Alanı üzerinden Doğanköy' e gelinecek. Doğanköy içinden geçilerek Karakum' a ulaşılacak.
Akşam yemeği evde yenecek.
.
ROTA: Lefkoşa, Dikmen, Boğazköy, Girne, Doğanköy, Karakum.
.
TOPLAM MESAFE: 35 km.
.
GEZİ TARİHİ: 30 Ocak 2016, Cumartesi.
.
ÇIKIŞ SAATİ: 08,00
VARIŞ SAATİ: 17,30
.

Girne - Lefkoşa arası yaklaşık 23 km. ve yarım saatlik bir minibüs yolculuğu ile ulaşılıyor.

Yürüyüş Başlangıcı: Lefkoşa, Girne Kapısı, Atatürk anıtı.
Saat: 08,00

Lefkoşa:
.
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin Başkenti konumunda olan ve Meserya ovasının ortasında bulunan Lefkoşa’da pek çok medeniyetin izine raslanır. Kent, Mısır Ptolemus krallarından Ptolemy I. Soter’in oğlu Levkon (Levkos) tarafından yeniden inşa edilmiş ve Levkonteon (Levkontheon), Levkosia ismini almıştır. Guy de Lusignan döneminde Lefkoşa kenti, büyüyerek katedrali, sarayları ve diğer güzel yapılarıyla gösterişli bir kent olmuştur. Venedik döneminde de adanın başkenti olmaya devam eden Lefkoşa'nın etrafı, Türklere karşı savunma amacıyla, 1560’lı yıllarda kalın ve yüksek on bir burçlu surla çevrilmiştir.
.
Lefkoşa’yı yeşil hat ikiye ayırır. Türkler şehrin kuzey bölümünde oturmaktadır. Gotik ve Osmanlı mimarisinin en güzel örneklerini Lefkoşa’da görmek mümkündür. Üçyüz yılı aşkın bir süre, Türklerin hakimiyetinde kalan Kıbrıs’ta, Osmanlı şehircilik karekterinin en güzel izleri Lefkoşa’da daha belirgin hissedilir. Osmanlılar, Lefkoşa’nın yeşilliğini arttırmak ve su ihtiyacını karşılamak için su kemerleri inşa etmişlerdir. Pek çok çeşme, ev, cami, han, hamam gibi sanatsal yapılara da ağırlık verilmiştir.
.
Lefkoşa'nın turistik bakımından ziyaret edilebilecek mekanları; Bedesten, Haydar Paşa Camii, Selimiye Camii, Etnoğrafya Müzesi, Ermeni Kilisesi, Taş Eserleri Müzesi, Dikilitaş, Mevlevi Tekke Müzesi, Büyük Han, Kumarcılar Hanı, Büyük Hamam, Barbarlık Müzesi, Sultan Mahmut II Kütüphanesi, Yeni Cami, Küçük Mehmet Paşa Binaları, Milli Mücadele Müzesi, Anıtlar, Derviş Paşa Konağı, Arabahmet Camisi, Saçaklı Ev, Luzinyan Konağı ve özellikle sur içinde kalan eski Lefkoşa sokaklarındaki otantik el sanatları atölyeleri ve alış veriş merkezleridir.
.

Girne Kapısı:

Venedik Dönemi’nde surlarla çevrili Lefkoşa’ya giriş ve çıkışların yapıldığı orijinal üç kapıdan biridir. Lefkoşa tahkimatının inşa edilmesine büyük katkı sağlayan dönemin Venedik askeri valisi Francesco Barbaro’nun adından dolayı kapıya Porta Del Proveditore (Vali Kapısı) adı verilmiştir. Osmanlı ile İngiliz Sömürge Dönemleri’ nde Lefkoşa – Girne yolu buradan geçtiğinden ‘’Girne Kapısı’’ adıyla bilinir olmuştur.
.

Eskiden kapının sağ ve sol tarafı surlarla bitişik olduğundan sadece kapının kemerli geçidinden şehre girilip çıkılmaktaydı. Şehrin emniyetinin sağlanması amacıyla Osmanlı Dönemi’nden 1879 yılına kadar geçerli kapılar kapatılır, zorunlu bir durum olmaması halindeyse ertesi sabaha kadar kapalı kalırlardı. 1931 yılında Girne Kapısı’nın sağ ve solundaki surlar kesilerek trafiğe açılması ile Lefkoşa’nın eski giriş kapısı olma işlevini yapmıştır. Son kapıcısının Horoz Ali olduğu ve 120 yaşında vefat ettiği bilinmektedir.
.
Kapının kente bakan güney cephesinde 3 ayrı mermer kitabe yer almaktadır. Latince yazılar içeren ortadaki büyük kitabede, kapının ‘’MDLXII’’ (1562) yılında inşa edildiği kayıtlıdır. Bu kitabenin sol ve sağındaki ‘’GVRI 1931’’ (George V Rex Imperator) kaydı, kapının iki yanındaki geçitlerin ‘’1931 yılında Kral ve İmparator Beşinci George’’ zamanında açıldığı anlamına gelmektedir.
.

Ayrıca Mevlevi Dervişlerinden Hattat Şeyh Feyzullah (Feyzi) Dede’nin Celi – Sülüs ile Reyhan stilinde yazmış olduğu mermer kitabe de kapının kuzey cephesinin üst başına monte edilmiştir. İki satırlık kitabenin ilk satırı Kuran-ı Kerim’in 61 suresinin (Saf Suresinin) 13. Ayetinden alınmıştır. Okunuşu şöyledir: ‘’Ya Muhammed, inanlara Allah’tan yardım ve yakında bir zafer geleceğini müjdele’’. Saf Suresinden olmayan ikinci satırın okunuşu ise şöyledir: ‘’Her kapıyı açmaya muktedir olan, bizim için de hayırlı bir kapı aç.’’

Girne Kapısında büyük kitabenin üst başındaki mermer levhada ise, 1808 – 1839 yılların arasında saltanat süren II. Sultan Mahmut’un tuğrası vardır. Tuğranın kapıya monte edildiği 1820/21 yılında, kapının üst başına şimdiki bekçi odası inşa edilmiş.
,

Mücahitler Aile Parkı.

Mücahitler Parkının içindeki eski toplar.

İkram Çeşmeleri.

10. Yıl Parkı.

Dr. Fazıl Küçük Anıtı.

Mevlevi Tekkesi bitişiğinde çeşme.

Mevlevi Tekkesi:
.
Lefkoşa’nın sur içine girişini sağlayan kapılarından birisi olan Girne Kapısından sur içine doğru gidildiğinde sol kol üzerinde bulunan bir Osmanlı yapısı olan Mevlevi Tekkesi, XVII. Yüzyıl başlarında inşa edilmiştir.
Mevleviliğin kurucusu olan ve 1207 yılında Afganistan’ın Belh şehrinde doğan ve Konya’ya göç eden Mevlana Celaleddin-i Rumi’nin Mevlevilik felsefesinin tüm Türk ve İslam dünyasına yayılması sonucunda Kıbrıs’ta da Mevlevilik Tarikatı kurulmuş ve hiçbir din, dil, ırk ayırımı gözetmeden herkesi kabul eden bu felsefe, Kıbrıs Türklerinin kültürel ve dini hayatında önemli bir yer almıştır.

Girne Caddesi.

Dr. Fazıl Küçük Müzesi:
.
Fazıl Küçük (1906-1984) siyasetçi, gazeteci ve köşe yazarıdır. Kıbrıs Türklerinin Rauf Denktaş' tan önceki önderidir. 1955 tarihinde Kıbrıslı Rumların kurmuş olduğu EOKA' ya karşı Kıbrıs Türk Mukavemet Birliği adındaki örgütü kurmuştur.1959 sonunda Kıbrıs Türkleri ile Kıbrıs Rumlarının ortak kurduğu Kıbrıs Cumhuriyetinin ilk Cumhurbaşkanı yardımcısıdır.

Girne Caddesinden Atatürk meydanında doğru.

Girne Kaza Mahkemeleri.

Venedik Sütunu:
.
Atatürk Meydanı ( Sarayönü Meydanı ) Lefkoşa’nın en eski en eski idari merkezi olarak bilinmektedir. Adını Lüzinyan Dönemi’nde meydanın kuzey batısına inşa edilen inşa edilen Kraliyet sarayından almaktadır. Lüzinyan Dönemi’nde şimdiki mahkeme binalarının bulunduğu boş alana ‘’Lüzinyan Kraliyet Sarayı’’ yapılmış ve bu sarayı Osmanlı Dönemi’nde de bazı değişiklik ve eklentilerle, valilerin oturdukları bir idare merkezi (Vali Konağı) olarak kullanılmaya devam etmiştir.

Bu nedenle meydana ‘’Sarayönü Meydanı’’, ‘’Saray Meydanı’’, ‘’Konak Meydanı’’, ‘’Hükümet Konağı Meydanı’’, ‘’Orduönü Meydanı’’ ve Mart 1943 tarihinden itibaren ‘’Atatürk Meydanı’’ adı verilmiştir.
.
Sarayönü Meydanı’nın ortasında Venedik Sütunu yer almaktadır. Gri renkli granit sütun Kıbrıs’taki Venedik hakimiyetinin bir sembolü olarak Salamis Harabelerinden sökülerek Lefkoşa’daki şimdiki Sarayönü Camisi’nin avlusuna dikilmiş. Tepesinde ise Venedik’in sembolü olan St. Mark aslanı monte edilmiştir. Sütun altıgen kaidesi etrafında Venedik hanedanına ait ailelerin armaları bulunmaktadır.

Venedik hanedanına ait ailelerin armaları.

Sarayönü Camisi:
Lefkoşa’da Atatürk Meydanı’nın güneyinde en merkezi yerde 1903 yılında kesme taştan yapılmış camidir. Kare bir kaide üzerinde inşa edilen ve altı süslü tek şerefeli minaresi camiden ayrıdır.

Sarayönü Camisinden görünüm.

Atatürk Meydanı Çeşmesi:

1816 – 1821 yılları arasında Kıbrıs Muhasıllı olan Esseyit Mehmet Emin Efendi (Küçük Mehmet) tarafından yenilenen bir meydan çeşmesidir.

Kraliyet Arması Kabartması:

İngiltere Kraliçesi Elizabeth’in 1953 yılında tahta çıkması münasebetiyle inşa edilmiştir.

Kıbrıs Vakıflar İdaresi, 1571.

Büyük Han' a doğru.

Büyük Han:
Kıbrıs' ın en büyük hanlarından biri olan han, Kıbrıs' taki en gelişmiş mimarili eserlerin arasındadır. Osmanlılar tarafından Kıbrıs' ın fethinden bir yıl sonra, 1572'de inşa edilmiştir. Hanı Muzaffer Paşa, her Kıbrıslıdan iki paralık bir vergi toplayarak yaptırmıştır.Hanın ortasında bir avlu, avlunun ortasında ise bir mescit ile abdest alanlar için bir çeşme mevcuttur. İngiltere ilk olarak hapishane, daha sonra ise fakirler için barınak olarak kullanılmıştır. 1990'lı yılların çoğunluğunda tamirat altında olan han, pek çok dükkanın ve galerinin bulunduğu bir sanat merkezi olarak açılmıştır.

Büyük Han' da yapılan tatlı, nor böreği, ayak üstü harika bir atıştırmalık.

Büyük Han içinde çeşme.

Büyük Han girişinde zeytin değirmeni.

Büyük Han içinde eski top.

Büyük Han Selimiye çıkışı.

Kumarcılar Hanı:

Asmaaltı Meydanı’n da yer alan Kumarcılar Hanı, XVII. Yüzyılın sonlarına doğru eski bir yapının kalıntılarından yararlanılarak yapıldığı tahmin edilen bir Osmanlı yapısıdır. Eskiden Buğday Pazarı olarak da bilinen bu han Büyük Han’dan sonra gelen en eski ve büyük han olup, Osmanlı dönemi şehir içi ticaret hanlarının tipik örneklerindendir.

Selimiye Camisi: Aya Sofya Katedrali

XIV. yüzyılda Lüzinyanlar tarafından St. Sophia katedrali adıyla Gotik nizamda yapılan, Osmanlı Dönemi’nde ise camiye çevrilen anıtsal bir yapıdır. Lüzinyanların baş katedrali olması itibariyle Lüzinyan krallarının Kıbrıs krallık tacını giydikleri ve içinde Lüzinyan soylularıyla bazı krallarının gömülü olduğu bir Latin Katedrali olarak ünlenmiştir.

İlk olarak 1373 yılındaki Ceneviz akınlarından, 1491 ile 1547 yıllarındaki iki büyük yer sarsıntısından hayli zarar gömüştür. Osmanlıların Lefkoşa’yı fethettikleri 9 Eylül 1570 tarihinde kullanılamayacak derece harap durumda olduğundan, cami olarak kullanılmak üzere tamir edilirken içine mihrap, minber ve kürsü eklenmiştir. Lala Mustafa Paşa Lefkoşa’nın fethinden sonraki ilk Cuma namazını, 15 Eylül 1570 tarahinde, bu camide kılmıştır.

Caminin 49 metre boyundaki iki minaresi II. Sultan Selim’in 1 Mayıs 1572 tarihli buyruğuyla yapıya eklenmiştir. Osmanlı Dönemi boyunca sadece Lefkoşa’nın değil, tüm adanın da en büyük camisi olarak hizmet vermiştir. Osmanlı Dönemi boyunca Ayasofya Camisi adıyla bilinmiştir. Ancak Kıbrıs II. Sultan Selim’in padişahlığı döneminde fethedildiğinden, caminin adı Kıbrıs Müftüsü’nün 13.8.1954 tarihli yazısıyla ‘’Selimiye Camisi’’ olarak değiştirilmiştir. Lefkoşa’nın savaşla alınmasını sembolize etmek için imamların Cuma namazlarında kılıçla minbere çıktıkları ve bellerindeki kılıçla Cuma hutbesini okudukları halen anımsanmaktadır.

Caminin batı avlusundaki su sarnıcının üzerini örten şadırvan 1903-1909 yılları arasında Evkaf murahhası Musa İrfan Bey tarafından Londra’dan getirilerek monte edilmiştir.

Selimiye Camisi arkasında alışveriş dükkanları.

Ortaçağ dönemi evler.

Lüzinyan Evi:

Selimiye Camisinin arkasındadır. 15. yüzyıldan günümüze gelen, gotik kemerli giriş kapısı ve üzerinde armalarıyla Osmanlı Dönemi ahşap tavanlarıyla süslenmiştir.

Ortaçağ Taş Eserler Müzesi:

15. yüzyılda inşa edilmiş olan bu Venedik dönemi binası, günümüzde Taş Eserleri Müzesi olarak kullanılmaktadır.

Yitik Dede Türbesi.

Bedesten:
Selimiye Camisi'nin güneyindeki St. Nicholas Kilisesi, XIV. Yüzyıl Gotik mimari tarzında inşa edilmiştir. Osmanlılar yapıda değişiklikler yaparak, binayı kapalı çarşı “Bedesten” amaçlı olarak kullanmışlardır.

Bedestenden görünüm.

Bedesten arka sokağı: Uray Sokak.

Yeşil Hat boyunca çıkmaz sokaklar.

Lefkoşa çarşı içi.

Lokmacı Sınır Kapısı.

Yeşil Hat.

Hamasi Korkut Hamamı.

Turunçlu ( Fethiye ) Camisi:

1825 yılında Vali Seyit Mehmet Ağa yaptırmıştır. Minaresi tek şerefeli olup şerefenin altı süslüdür.

Beliğ Paşa Sokak.

Beliğ Paşa Sokak 4 numaralı kapı.

Sarayönü Sokak.

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Yüksek Mahkeme.
Lefkoşa Kaza Mahkemesi.

Lefkoşa Merkez Postanesi.

Mahmut Paşa Sokaktan görünüm.

Sesta:
Buğday saplarının çeşitli renklerde kök boyalarla boyandıktan sonra, örülmesiyle yapılan yöresel bir el sanatıdır.
Kuzey Kıbrıs’ın simgelerinden biri olan sepet örme; rengi, deseni ve örgüsü ile dikkat çekmektedir. Dekoratif bir süs eşyası olmasının yanı sıra, günlük hayatta, kutu, tepsi, sini, ekmeklik, kuruyemişlik olarak da kullanılır.

Ledra Palas' a doğru.

Sarayönü Sokakta duvar yazısı.

1570 - 1974 Türk Şehitleri Abidesi.

Osmanpaşa Caddesinden görünüm.

Akfinans Bank.

Cadının Evi Bar.

Ghetto Cafe, Bar, Restaurant.

Biiz Cafe.

Osmanpaşa Caddesi - Mehmetakif (Dereboyu) Caddesi yolayrımı.

Mehmet Akif Caddesi: Dereboyu Caddesi.
İngiliz egemenliği döneminde adı Shakespeare Caddesi' dir. Kanlı Dere' ye muvazi uzanan Mehmet Akif caddesine halk arasında Dereboyu Caddesi denir. Cadde Lefkoşa' nın eğlence merkezidir. Cadde boyunca alışveriş mağazaları ile kafe, bar ve restoranlara ait mekanlar bulunmaktadır.

Califorian Restaurant.

Geç sabah kahvaltısı Califorian Restaurantta.

Cemal Sönmez Çelik Camisi.

24 Aralık 1963 Kumsal Baskını Şehitliği.

Barbarlık Müzesi: Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alay Doktoru Binbaşı

Dr. Nihat İlhan'ın eşi ve üç çocuğunun,

korunmak için sığındıkları banyoda,

Rumlar tarafından 1963 Yılı Noelinde

katledildikleri bu bina günümüzde

müze olarak kullanılmaktadır.

Barbarlık Müzesi içinden görünüm.

Metehan yolayrımı.

Golden Tulip Hotel & Casino.

Kanlı Dere:
Yaklaşık 100 km. uzunluğuyla Kıbrıs' ın en uzun deresidir. Düzensiz akan bir deredir. Sadece yağışlı dönemlerde akmaktadır. Etrafında Kıbrıs' a özgü birçok endemik bitki ve canlı barındırmaktadır.

Ali Rıza Efendi Caddesi.

Ortaköy Sosyal Tesisleri.

Ortaköy Muhtarlığı.

Ortaköy Camisi.

Dr. Burhan Nalbantoğlu Caddesi.

Dr. Burhan Nalbantoğlu Devlet Hastanesi.

Lefkoşa çıkışı.

Barış ve Demokrasi Parkı.

Barış ve Demokrasi Parkı' ndan görünüm.

Gönyeli Çemberi.

Milli Mücadele ve Kurtuluş Anıtı.

Girne yolu.

Güzelyurt yolu.

Gazimağusa yolu.

Gazimağusa yolundan yürüyüşe devam ediyorum:
Dr. Fazıl Küçük Bulvarı.

TED Kuzey Kıbrıs Koleji.

Atatürk Kültür Parkı Fuar' dan sola Dikmen yolu: Yakın Doğu Bulvarı.

Yakın Doğu Bulvarı' nı geçiyorum, tören alanını fotoğrafını çekip geri döneceğim.

Atatürk Spor Kompleksi.

Tören alanı.

Yakındoğu Bulvarı yolayrımı.

Atatürk Kültür Parkı Fuar.

Atatürk Spor Kompleksi girişi.

Atatürk Spor Kompleksi.

Yakın Doğu Bulvarı.

Taşkent' e doğru.

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Bayrağı:
.
Beşparmak Dağlarının Lefkoşa'ya bakan tarafında, Taşkent köyü yakınlarında dağa çizilmiş bir KKTC bayrağı. 1987 yılında çizilen bayrak 12 futbol sahası büyüklüğündedir.
.
Ay yıldız Türklüğü, kırmızı renk Kıbrıslı Rumlarla meydana gelen çatışmalarda dökülen Kıbrıslı Türk kanını, beyaz barışı, üstteki kırmızı şerit Türkiye'yi, alttaki kırmızı şerit Kuzey Kıbrıs'ı ve şeritlerin düz ve muvazi olması Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin sonsuza kadar süreceğini simgelemektedir.

Lefkoşa Mezarlığı.

TMT' nin efsanevi muhabere komutanı Sefa Vefa Besim Atalay' ın mezarı.

Yakın Doğu Üniversitesi Hastanesi acil takip çizgisi.

Yakın Doğu Üniversitesi çemberinde muflon heykeli.

Yabani bir koyun türü olan muflon Kıbrıs' ın güney tarafında Trodos Dağlarında yaşamakta, bugünkü evcil koyunların atası olarak kabul edilmekte, muflon yününün sahibi, Kuzey Kıbrıs' ta da nadiren görülmekte; ben görmedim.

Yakın Doğu Üniversitesi.

Mehmetçik çeşmesi.

Yeni su temin projesi için yapılmış Dikmen su deposu.

Gedikırı.

KTMMOB Mimarlar Odası Koruluğu.

Karakol Tepe.

Koopbank Ormanı.

Dikmen girişinde Benli Market.

Dikmen:
Girne ilçesine bağlı bucak merkezidir. Eski adı Kato Dikomo' dur.
Ana geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Osmanlı döneminde yapılmış iki adet suyla çalışan un değirmeni bulunmaktadır.

Besihaneler.

Lefkoşa Caddesi.

Boğazköy - Taşkent yolayrımı.

Dikmen Belediye Parkı.

Dikmen Fırını.

Atatürk büstü.

20 Temmuz Caddesi.

Aşağı Dikmen Muhtarlığı.

Dikmen Gücü Spor Kulübü.

Dikmen Belediyesi.

Panayia Pervolyon Kilisesi:
Günümüzde Aşağı Dikmen Camisi olarak kullanılmaktadır.

Aşağı Dikmen Camisinden görünüm.

Dr. Fazıl Küçük Caddesi.

Dr. Fazıl Küçük Caddesinde eski çeşme, ER 1958.

Yukarı Dikmen Camisi.

Dikmen' den görünüm.

Dikmen çıkışında zeytinlik.

Girne Yolu Caddesi.

Boğazköy yolunda taş ocağı işletmesi.

Sivri Tepeden Lefkoşa' ya doğru.

Sivri Tepe:
Dikmen - Boğazköy yolunun Beşparmak Dağları tarafındadır. Üzerinde Neolitik Döneme ait kaya mezarları ve mağaralar bulunmaktadır.

Sivri Tepe üzerindeki mağaralardan görünümler.

Atatürk Ormanı.

Sivri Tepeden Boğazköy.

Taş ocağı işletmesi.

Taş ocağı işletmesine yakın girişi sonradan kapatılmış mağara.

Su kuyusu.

Bugün öğle yemeği su kuyusu yanındaki mağarada: barbunya pilaki, ton balığı, elma.

Öğle yemeği manzarası.

Öğle yemeğinden sonra patikadan Boğazköy' e doğru yola devam.

Boğazköy' den Atatürk Ormanına giden toprak yol.

Boğazköy girişinde arılar.

Boğazköy girişi.

Birinci Barış Harekatı Komuta Yeri.

Şehitler Çeşmesi.

Şehit Sonay Salih Anıtı.

Dikmen yolu: Boğaz Şehitliği girişi.

Boğaz Şehitliği:
.
Kıbrıs Harekâtı sonucunda ölen Türk Silahlı Kuvvetleri askerlerinin (subay, astsubay, erbaş ve erler) ve bazı Kıbrıslı Türk askerleranısına Türkiye tarafından yapılan şehitliktir.
^.
Mezarlıkta 287 TSK askeri ve 26 Kıbrıslı Türk askerin olmak üzere toplam 313 şehit mezarı vardır.Mezarı bulunan TSK askerlerinin 18'i subay, 13'ü astsubay ve 256 erbaş ile erdir. 2002 yılında restore edilerek anıtsal bir yapı haline getirilmiştir. Boğaz Şehitliği için büyük bir Türk askeri, 4 aslan, 4 adet kompozisyon içeren anıtsal türden heykel ve 5 adet rölyef Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde öğretim üyesi olan Tankut Öktem tarafından yapılmıştır.

Boğaz Şehitliğinden görünüm.

Boğazköy yolu.

Boğazköy, Lefkoşa, Girne yolayrımı.

Lefkoşa - Girne yolu.

Ağırdağ yolayrımı.
Köşede Pine House Restaurant & Bar.

Küçükbozdağ Tepe.

Oğlanuçtu Kayası.

Küçükbozdağ ve Büyükbozdağ Tepe.

Darboğaz Gediği.

Eski Lefkoşa - Girne yolu.

Boğaz.

Boğaz Ziver Kutrafalı İçme Suyu Tesisi yolayrımı.

Özel çevre koruma bölgeleri yol haritası.

Şehit Salih Sonay Koruluğu.

Boğaz Piknik Alanı.

Mangal Keyfim Piknik Alanı.

Mehmet Pars Koruluğu.

St. Hilarion Kalesi yolayrımı.

Beylerbeyi sırtları.

Şehit Üsteğmen Mustafa Orhan Koruluğu.

Doğanköy sırtları.

Boğaz inişinde yol kenarı boyama çalışmaları.

Süleyman Paşa Köşkü.

Mağaralı Tepe: Ciklos.

Mağaralı Tepede mağara oluşumları.

Doğanköy:
Girne ilçesine bağlı bir köydür. Girne' e Lefkoşa girişinde ilçeyle iç içe geçmiş mahalle gibidir.

Girne:

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti' nin bir kazasıdır. Girne kent ve çevresi, adanın en gözde tatil beldesidir. Kentin güneyi Beşparmak dağları, kuzeyi ise Akdeniz' dir.
.
Kentin adı Roma kaynaklarında Corineum olarak geçer. Kentin tarihi adanın tarihi ile aynı olup, Bizans döneminde birkaç kez Arap korsanları tarafından yağma edilmiştir. Bazı kaynaklara göre kent, M. Ö. X. yüzyılda Akalar tarafından kurulmuştur. Kurucuları kente ülkelerindeki bir dağın adı olan "Kyrenia" adını verirler. Başka bir bilgilendirme ise M. Ö. IX. yüzyılda buraya yerleşenlerin ticaret kolonileri kuran Fenikeliler olduğudur. Strabon şehrin Akalara mensup olan efsanevi Tegea kralı Cepheus tarafından kurulduğunu yazar. Buna rağmen şehrin bulunduğu bölgenin kalıcı yerleşim alanına dönüşmesi MÖ 4. yüzyılda, Pers hakimiyetinde gerçekleşir. MS 7. yüzyıldaki Arap saldırıları sırasında Girne Kalesi yapılır. 1191 yılındaki 3. Haçlı Sferleri sırasında İngiliz kralı I. Richard, İsaakios Komnenos' la savaşarak kaleyi kuşatıp ele geçirir. Bunu takip eden yıllardaki Lüzinyan hakimiyeti sırasında kale sağlamlaştırılır. 1373 yılında Ceneviz saldırıları nedeniyle kale tahrip olur. 1489 yılında tüm adayla beraber Venedik kontrolüne geçen Girne' de, bu dönemde kalede büyük değişiklikler yapılır. 9 Temmuz 1570 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu' nun Kıbrıs seferi sırasında şehir kendi rızasıyla teslim olur.Girne Yat Limanı, Girne Kalesi, Eski surlar içindeki şehir, Batık Gemi Müzesi, Lüzinyan Kulesi, Ağa Cafer Paşa Camisi, Archangelos Michael Kilisesi ve İkon Müzesi şehir merkezinde görülebilecek tarihi eserlerdir.

Doğanköy yolayrımı.

Gülen yol.

Hakkı Borataş Caddesi.
Hakkı Borataş, Kıbrıs Barış Harekatına tuğgeneral olan katılıp zırhlı ve motorlu Bora Tugayı' nın komutanlığını yapmıştır.
1980 yılında sonra sırasıyla Tunceli, Yozgat, Kars ve Uşak valilikleri yapmıştır.